Bota ne 36 cicerima

Legjendat e Gjalla

Rrudha që shkon

nëpër ballin e gjyshit,

është shtegu, ku më çon

tek vatra e prushit.

Aty, rreth hirit të moçëm

kur nis e flet gojdhana,

si Feniks ngrihen heronjtë,

nga legjendat e gjalla.

Dëshira e Pinokut

       Çamarok jam shumë
         sa s'me gjëndet shoku
      di që jam buratin
      por më thonë Pinoku.

♥

        Kam një hundë majuce
       që e zgjat gënjeshtra
       dy këmbë të drunjta
       dy krahë si heshta.

♥

      Në aventura të gjata
    rreth e përqark botës
    u miqësova me fëmijë

dhe me kafshët e tokës.

Shpesh bëj dhe gabime
por janë fare pa zarar,
dhëmb' shkulja e veshit
e bëhem prapë i mbarë.

♥

Po qe për të ndihmuar
Pinoku është i pari
oborrit i mbledh gjethet
gjyshes i bëj pazarin.

♥

Ka raste më ngacmojnë
më thërrasin buratin
unë prap shokët i dua
ja fal ndonjë gabim.

♥

Një dëshirë më mundon
ashtu siç kam një emër
në kraharorin e drunjtë
t'më rrah fort një zemër.

Milingonat punëtore

Milingonat punëtore

të gjithë i admirojnë,

për punën e palodhur

shumë duan ti ngjasojnë.

◘

Askush s'mund të mbulojë

vendin ku ato lënë gjurmët,

sepse të vërtetën tregojnë

gjatë gjithë vitit, punët.

Në Akuarium

Në akuariumin e madh blu
po notojnë katër delfinë,
presin të japin koncert
presin fëmijët të vijnë.

~~~~~~~

Tinguj gazmorë lëshojnë

janë të bukur, të lëmuar,

të shpejtë nuk ka si ata

janë dhe shumë të zgjuar.

~~~~~~~

Kokën zhysin bishtin tundin

çdo voglush e përshëndesin,

pa ti shihni kur vallzojnë

pushon njëri fillon tjetri.

~~~~~~~

Sa të urtë e dëgjues janë

trajneren në sy e shikojnë,

mahnitës hidhen mbi uje,

të saktë, kurrë nuk gabojnë.

~~~~~~~

Kurioze i afrohet Rudina

t'i prekë lëkurën pa hala.

"Mos ki frikë mikeshë e vogël."

thotë delfini e ngre stërkala.

~~~~~~~

Koncerti mbaroi. Duartrokitje.

Dielli dhe delfinët buzëqeshin,

bishtin tundin mbi ujin e kaltër;

"Mirupafshim fëmijë! Ju presim!"

Vendosi korbi
të krrokasë një këngë,
dhe a'e dini pse!?
Sepse e urrente pishën,
në degën e saj, pa leje
donte të ngrinte fole,
e krrau-krrau gjithë ditën.
♠
Krrokamat vërtiste
mbi trungun e drejtë,
dhe a'e dini pse!?
E trembte i vetes mjerimi.
E trembte e zeza e zemrës që kish,
për korbin gjithë tersin,
e kish i saj'i, blerimi.
♠
Të zezën e tij
kërkonte tjetërkund,
dhe a'e dini pse!?
S'mund të vishte të tjera ngjyra.
Krratë e mallkimit prej vitesh
që hidhte mbi pishën,
mendueshëm i dëgjoi natyra.
♠
Vetullat ngrysi
kjo gjygjtare e madhe,
dhe a'e dini pse!?
Si besonte syve kur korbin shihte,
të zezën e tij bashkë
me krratë e tjera,
pishës së drejtë t'ia vishte.
♠
Dëgjoi kohën
më të drejtën dëshmi,
dhe a'e dini ç'bëri!?
Leshoi më të egrin uragan,
por pisha prej vendit su tund.
Përveç korbit e të zezave krrokama
që humnerës i shkuan në fund!

Uria e mund frikën

Në ag të dritës tek shkurret,

kur akoma fjetur janë lulet,

shoh një lepurush sykuq,

që shkon tinëz ulët-ulët.

♣

Tek rrëmon rrënjë e kërcyell,

tek përtyp ca bimë të egra,

kuptoj që ka gjithmonë uri,

për ushqime të freskta.

♣

Një karrotë le çdo ditë në prag,

në sy tim vjen- e merr dhe ikën.

"Lepujt janë frikacak!?"e shpotis

"Janë vërtet!

Por uria e mund frikën."

Vallë ç'të jetë idea?

Një pyetje të beftë bëri një fëmi,

vallë ç'të jetë idea, mësuese a'e di?

☼

Të shpjegosh ç'është idea

java shkon dhe vjen e hëna

merr hapsira të pamata

shumë e gjatë është tema...

☼

Po ja është si një bulëz

aq e vogël, kokërr gruri

nuk jeton ajo ndër ara

lindur është prej nje truri...

☼

Ky tru i lodhur netësh

studion me orë të gjata

i shkon në fund idesë

ndërton pallate t'larta...

☼

Pa hidhi sytë universit

sa shum' e shumë meteor

kjo është bulza e idesë

të ngresh një observator...

☼

Ca segmente vizaton truri

si krahë-mëdha që ajri mban

e kupton ç'farë është idea

si të ndërtojmë një aeroplan...

☼

Eksplorator mëndje e ndritur

idetë i derdh si lumë me val'

asgjë nuk ka për tu habitur

kur ndërtojmë dhe një spital...

☼

Orë e çast, fort punon truri

mendon kurioz të madhin glob

me tuba të gjërë simbas idesë

vendos të shpik një teleskop...

☼

Sa energji përdor me fjalët

me shkronja ari fletës shkruar

vuloset mbi kopertinë idea

dhe lind një libër i gërmëzuar...

☼

Çdo vështirësi e sfidon truri

më kot si thone"O mëndjehollë!'

'Në do të mësosh'- i thotë idea

për ty po projektojmë një shkollë.

☼

Për llogari është vetëm mëndja

sa shina zgjaten kilometrash

e lind idea që bashkon njerzit

trenat ndërtohen me duar mjeshtrash...

☼

Ka raste lodhet ky mendim shumi

por prapë idenë se lë të ikë

mbi bar të njomë ku loz fëmija

me gjith gëzim ndërton një cirk...

☼

Përshkon imazhin e një qyteti

plot histori e vlera shumë

sa shpejt në tru ndriti idea

për të ndërtuar një muzeum...

☼

Vetiu para se t'flinte gjumë

disa ide në kokë i mbinë

të begatë, për ta bërë jetën

ndertoi me tulla dhe një uzinë...

☼

Mallin mendon ky tru i ditur

kur gjithësia zërat bashkon

e lind papritmas ide e lirë

se si të shpik një telefon...

☼

Tani e kuptoni se ç'është idea

në kokë lind si yll-mendim i lire

por kur sëbashku respektohemi

ndërtojmë një botë më të mirë!

Një kupë me buzëqeshje

Për mëngjesin e kaltër të gjyshit,

fytyra ime bëhet diell.

♪♪♪

Për drekën e shijshme të gjyshes

bëhem reja e bardhë në qiell.

♪♪♪

Për pasditen e lodhur të mamit,

si lule bëhem e kundermoj.

♪♪♪

Për mbrëmjen e qetë te babit

bëhem ylli i dritës qe ndriçoj.

♪♪♪

...dhe vjen mëngjesi tjetër përsëri,

si flutur krahëshkruar më ulet në sup,

dua ti gostis më të shtrenjtët e mi,

jo me kafe...

por me buzeqeshjet e mia ne kup'...

Lutje Fëminore

Bukë të bardhë

mëngjeseve dua të ha.

Gështenja të pjekura

mos thoni nuk ka...

Endërroj çdo ditë

lugë-artën me mjaltë,

s'më shuan dot urinë,

një kothere e thatë.

Më pihet një gotë qumësht

avull i ngrohtë...

Mendo të lutem për mua

O Botë, O Botë!

Afrohu Pulbardhë

Afrohu pulbardhë

të mbaj në dorën time

mbretëreshë e dallgës

kreshtë e bardhë

ndër agime.

^~^

Afrohu pulbardhë

më qëndro mbi sup

ti dua ato flatra

ti kem dhe unë

në trup.

^~^

Afrohu pulbardhë

merrma mallin në sy

çoje në vise Shqipërie

përjetë miq

të mbesim të dy.

Shtegtarët e Dritës

U thinjën malet

U ngrit vargu i patave

drejt qiejve gri

ca pendë i lanë

mbi çati.

S'dëgjohen më

cicërima plot gaz

e shkretë mbet' foleja

mbi pullaz.

E fundmja gjethe

përtokë ka rënë

ca ketra kacavirren

mbi pemë.

U thinjën malet

briri erës fryn

mbërdhif plaku Dimër

zjarre ndez mbi brymë.

Jam pema në gjoksin tënd Baba

Thinjëz jam,

mes thinjash në tëmthin e tij.

Në atë kokë,

ku veç për mua rreh mendimi.

Gjurmëz jam,

që pas së tijës gjurmë shkel.

Jam pema në gjoksin tënd Baba,

atje ku çel blerimi..

♥

Thesaret brënda çantës

Vjeshtë e freskët është - Shtator, Shtator,

një çantë shumë të bukur mbaj në dorë.

♠♠♠♠♠♠♠♠

Ngjyrash pikturuar, ylber e tollumbacë,

pastër e mbaj e s'lë kënd të ma ngasë.

♠♠♠♠♠♠♠♠

Një vit të tërë çantën do ta kem mike,

çdo mëngjes sëbashku e ditë pas dite.

♠♠♠♠♠♠♠♠

Librat brënda saj për mua janë thesar,

thesar janë dhe dijet që prej tyre do marr.

♠♠♠♠♠♠♠♠

Do të ik' viti shkollor me shpejtësi treni

çantës dhe librave mirupafshim do t'u themi.

Gjumë të ëmbël gjyshe

Natën e mirë

ëmbëlsirë,

syçkat mbylli

der' në të gdhirë.

♫ ♫ ♫

Kukullat flenë qetë,

arushët po dremisin

Pa shih, yjet ndriçojnë,

bulkthi këngën nisi.

♫ ♫ ♫

Do të lexoj përrallën

e princeshës magji-prekur,

që një shpim gjilpëre

e la perjetë fjetur.

♫ ♫ ♫

Fli e vogla ime

por ti mos u trëmb,

natën - një puthje në sy

do të lër një komet.

♫ ♫ ♫

E ti, do të zgjohesh

si një ëndërr dielli,

me dy sy burimesh

më të kaltra se qielli.

Gjumë të ëmbël gjyshe

moj flokëbardhë e mirë,

dritën ma lër ndezur

të lutem për çdo dëshirë.

Shiu

Dielli hodhi vështrimin e syve mbi det,

rrezet e tij të zjarrta mbi të i shtriu,

atje lart në qiell avujt takuan retë,

pas dritares filloi të trokasë shiu.

```````☼```````

C'do gjë në ktë botë lahet e pastrohet,

sa e bukur natyra, kur ka pushuar shiu,

dhe zemrat e pastra po aq shumë çmohen

pas shiut të loteve ndrin dielli tek njeriu.

Kutiza magjike

"Une e di ç'jane pushimet -thotë Bleta

rërë, diell, këngë e zogjve në agim.

Por nuk vij, e me zor nuk më merrni

nese me vete s'kam kompjuterin tim?!

▲▼▲▼▲

Në atë kutizë kam futur të gjithë shokët.

Piter Panin që pas e ndjekin aventurat.

Lojrat, dinosauret dhe super-fantazitë,

tingujt dhe botën me te gjitha ngjyrat.

▼▲▼▲▼

E dëgjoi "Cudia" dhe mbeti në pikëpyetje,

per këtë kutizë- hapsirë, me veti magjike.

A s'janë shokë e shoqe ata që na rrethojnë?

A s'është natyra për fëmijet, më e mira mike?

Shkolla Mbaroi

Shkolla mbaroi

Urra, Urra,

detyra shtëpie

më nuk ka.

♪~♪~♪

S'ka orë studimi

në bibliotekë,

lexim pas mësimi

kur të haet drekë.

♪~♪~♪

As fiskulture

mëngjesit të ftohtë,

t'mbash rreshtin në dy

kur mësuesja thotë.

♪~♪~♪

Vetëm se lapsit

i kam bërë nje premtim,

për të dhe për mua

në verë s'ka pushim.

♪~♪~♪

Do vazhdojmë vizatimin

mbi fletë të bardhë,

dëshirat t'i bëjmë zogj

dhe cicërimat fjalë.

♪~♪~♪

Femijet dhurata e jetes

Prelud Pranveror

Në Mëngjes

Dhuratë Nënës

Fjala "Më fal"- më thotë nëna,

është gurë i çmuar diamant,

Për ç'do herë që bën gabim,

për gjithkënd e bën dhuratë.

``````

"Falenderimi"- më thotë nëna,

është lulëkuqe çelur në buzë,

dorës së zgjatur kur rrëzohesh,

dhuratë ja bën zemra e urtë.

``````

Fjala "Të lutem"- më thotë nëna,

është e vyer sa një botë e tërë,

goja që e thotë rrezaton diell,

ajo vec dhurohet dhe pa u blerë.

```````

"Më fal, Të lutem, Faleminderit"

me një tabak ndjenje i mbështolla,

i lidha me një mirënjohje zemre,

në ditën e saj nënës ja dhurova.

Gjëagjëzë

Gjithnjë kokën mban përkulur,

kokrra mbushur ngjyre floriri,

i urtë mes shokësh rritet arave,

e ka një emër, kush është?

(Kalliri)

Pupla e rënë

Një pupël e bardhë
kish rënë mbi bar,
ishte gjithë shkëlqim
si një send i rrall'.
Thanë zambakt' e ujit,
kur panë kraht'e shpendit:
"Paska humbur puplën
mjelma e liqenit".